De slijkmonsters

Ik stond er een beetje verbaasd bij toen de juf een klein en een iets groter slijkmonster op me af stuurde, toen ik aan de schoolpoort stond te wachten op mijn kids. Mijn verbazing was nog groter toen deze monsters spraken met de stemmen van mijn kinders en ik merkte dat hét mijn kids waren, voorzien van een laagje een dikke 'pel' slijk.

"Mag ik mee naar de winkel?", vroeg de kleinste, die waarschijnlijk Pieter was.
"Nee hoor, dan maak je de winkel maar vies" zei ik, terwijl ik dacht dat ik véél te veel beziens zou hebben, als ze wel mee binnen gingen.

Tien minuten later stapte ik, met boodschappen, terug de auto in.

"En zijn jullie flink geweest", ze vast besloten een chocolade 'sinttemanneke' te geven, want ze leken toch kalm en rustig.
"Neeee, want Pieter heeft ..." "Nee, want Wouter heeft ..." Chaos, getier, verwijten, alles samen!

Blijkbaar had de kleinste gezegd dat hij makkelijk 'Ridge Racer 4' een racegame op PS1 kon uitspelen. Wouter had het de dag daarvoor nog gedaan en besefte hoe moeilijk het wel was, laat staan dat die kleine pruts van 4 dat zou kunnen. Gevolg, een feest voor het oor en 'sinttemannekes' die maar in de kast blijven.

Goed denkt u nu waarschijnlijk, want chocolade is niet goed voor kindertandjes, maar je slaat de bal volledig mis. Papa is namelijk een chocoholic en kan onder geen beding chocolade weerstaan. Dus kindjes, pleazzz pleazzz, braaf zijn want anders moet/zal papa ze allemaal opeten!