vrijdag 4 januari 2008

Papa, ge zijt de nieuwjaarsbrieven toch niet vergeten hé?

OK. Ik geef het toe. Ik ben een sociaal gehandicapte als ik mijn smartphone (=telefoon waar ge wat slimmer van wordt)moet afgeven. Ik leef zij aan zij met mijn agenda in 'da spel'. En nu hij binnen is voor reparatie en ik rondloop met een oud toestel van enkele jaren terug (ge weet wel, ge moet bijna met 2 zijn om het te dragen of als ge het aan uw oor zet denkt iedereen onmiddelijk terug aan de tijd van de ghettoblasters) vergeet ik het ene met het andere. Ik (of toch al zeker mijn gsm) ben niet meer gesynchroniseerd.


En ja ik geef toe dat het goeikope excuses zijn voor het vergeten van de nieuwjaarsbrieven voor opa en oma, en voor Pieter's peter. Al een geluk dat Pieter er niet aan gedacht heeft dat ik onrechtstreeks zijn kado heb uitgesteld. Oef!
Gisteren zijn ze dan ook met hun oma gaan 'openluchtschaatsen'. Samen met nog een neefje (de kleine van mijn broer) trokken ze op pad. Bar koud was het. Min 2 en een gure wind en dan meer op uw gat en buik als op de dubbele kinderschaatsen staan moeten zelfs voor een 5 jarige Pieter en zijn bijna 5 jarige neefje tegenvallen. Wouter die al een held op inline skates (voor het ouder publiek, rolschaatsen met alle wieltjes op één rij!) genoemd mag worden, was het schaatsen dan ook een makkie. Toen ik bij oma en opa aankwam hing de chauffage dan ook vol met natte broeken en liepen de kids rond in pyamabroeken.

Na weer maar al eens goed gegeten te hebben (daar zijn deze dagen altijd goed voor ;-) en na een lekker dessert trokken we dan uiteindelijk rond negenen huiswaarts. Pieter zijn anders zo aanwezige gekakel viel halfweg stil en moest ik thuis naar bed dragen. Lang zullen ze na het aandoen van de pyama's niet meer wakker gelegen hebben denk ik. Ze waren bekaf!

Bedankt oma voor het eten, en in hen naam, bedankt voor het schaatsen.
Ohja, en de kunstig geschreven namen werden voor privacy doeleinden natuurlijk vakkundig gewist hé. Dat jullie niet denken dat die kids hun naam en/of gemeente vergeten zijn ;-)

donderdag 3 januari 2008

Het oude is op, het nieuwe al begonnen


We zijn er voorbij. 1 januari is voorbij. Oef.

Persoonlijk krijg ik jeuk van al die opgeklopte verplichte feestdagen, maar terwijl je al de andere een beetje kan negeren, kan dit natuurlijk met nieuwjaar niet. De kids kijken er naar uit, want nieuwjaar of oudejaar wil zeggen pakjes.

Nu hebben onze kids eigenlijk al alles van speelgoed dat ze moeten hebben. eigenlijk hebben ze al veel te veel. Het is daarom dat we er voor kiezen om enkel de Sint 'groot' speelgoed te laten brengen. De kerstman (of is het vadertje tijd die het oude jaar komt halen en het nieuwe brengt?) heeft dan enkel een kleinigheidje bij. Dit jaar kopen we met de rest van de centjes 'coole' kleertjes.

Het is het tweede jaar op rij dat we dat doen en ik moet zeggen dat er weinig tegenstand is. Ze zijn tevree met een kleinigheidje. Vorig jaar was dat een handvol kleine 'hotweels', samen met een ticketje voor een subtropisch zwembad, het huren van een DVD (shit, die hangen nog op de ijskast), een cinema ticketje. Dit jaar was het voor Wouter een uitbreiding op zijn spelletje Carcassonne dat de sint bracht op mama's sintenfeest van 't werk. Dat spel was echt een schot in de roos en het is ondertussen al meer gespeeld dan eender wel spel hier in huis.

Voor Pieter hadden we een setje vingerverf/sponzenstempel lettertjes. Hij is bezig met de lettertjes in de 3de kleuterklas (kijk papa, onze bank...hij leest... KA BEE SEE). Tot nog toe bleef het bij het stempelen van zijn naam, maar ik vermoed dat er veel meer in dat kleine hoofdje van hem zit.

Nu zijn we weer een tijdje zoet, alhoewel ik van mijn moeder in het verre Canada al hoor dat de spulletjes voor Valentijn ginds al vlak naast de kerst/nieuwjaarsspullen liggen. En de paaseierfabrieken draaien waarschijnlijk ook al op volle toeren!

Nog snel mijn nieuwjaarsbriefje voor jullie en dan post ik later (morgen misschien?) de briefjes van de kids.


De allerbeste wensen voor 2008!

Dat elke nieuwe dagjullie vrede geven mag.

En bergen van gelukeen heel jaar aan één stuk.

Veel liefde voor elkaar,een ongelooflijk goed jaar!