dinsdag 29 mei 2007

Wat ga jij worden als je groot bent?

Dat is wat de kleuters van Pieters klas en hemzelf al een week lang bezighoudt.

Ze werken rond het project 'beroepen' en praten en knutselen over alles wat daar mee te maken heeft. Een kapster kwam langs en vertelde over haar beroep én deed gel in hun haar! Waarschijnlijk kwamen er nog andere papa's en mama's langs om over hun beroep te praten.

Pieter heeft echter zijn keuze al gemaakt. Hij wordt dokter! Toen vandaag de dokter dan langskwam voor Wouter die ziek was nam hij zijn kleine stoeltje en hield de dokter goed in de gaten. Hier valt iets te leren, moet hij gedacht hebben.

Enkele dagen eerder, toen ik hem instopte om te gaan slapen, hadden we het er ook al over.

'En wat ga je worden?'
'Dokter!'
'Dokter?'
'Ja!'
'En als ik dan ..euh...hoofdpijn heb, mag ik dan bij jou een pilletje komen halen?'
'Yep.'
'En als ik dan bijvoorbeeld een zere rug heb, mag ik dan bij jou een spuitje komen halen?'
'Ja, hoor'

Hij knikt vol overtuiging, want de juf heeft blijkbaar al hetzelfde gezegd. Ze gaat bij hem op consultatie komen als ze een oud mevrouwtje is. Ze is potverdorie nog geen dertig! Is die nu al aan't voorzien in haar pensioen door haar kids de verschillende beroepen in te 'duwen'?

Ik besluit hem erin te luizen, hem te foppen.

'En als mijn distributieriem aan mijn auto dan vervangen moet worden? Kan ik dan bij jou ook een...euh...pilletje daarvoor komen halen?'
'Nee!'
'Nee? Waarom niet?'
'Dan moet je bij Roy zijn!'
'Bij Roy? Hoezo!'
'Wel, het is Roy die automaker gaat worden!'

En daar stond ik dan. De fopper met zijn monde vol tanden en een glimlach en grijns tot achter zijn oren.

Mijn gezondheid is binnen twintig jaar in goede handen en mijn auto waarschijnlijk ook! En toch, als ze dat pilletje uitvinden om puppies, puppies te laten blijven in plaats van grote honden, wel dan wil ik de variant die Pieter altijd dat schattige ventje laat blijven dat hij nu is. Net geen vijf en juist dat beetje wijzer en verstandiger dan papa denkt.

Telkens ik me depri voel, is even denken aan zulke momenten genoeg om me te laten glimlachen van oor tot oor. Jongens, ik hou van jullie beide. Jullie zijn de beste kids ever!