Puree en vlaaien

Net zoals de voorbij jaren verkoopt de school van mijn kids vlaaien. Ze hebben appel, pruimen, rijst, abrikoos, krieken en nougatinevlaai. Ze kosten 5€ en voor de lezers worden ze ev. opgestuurd, tegen meerprijs ;-)

Ik ben nooit voorstander geweest van het idee dat Wouter, warhoofd dta hij is nadat school gedaan is, de baan op moest om dingen te verkopen en geld te beheren. Maar de juf heeft dat goed opgelost. Ze moeten met twee de daan op. Wouter is voor onze straat en een straat verder gekoppeld aan een meisje van zijn klas. Ze kenden elkaar nog van op de oude school, ergens rond het 1ste leerjaar vermoed ik.

"Je laat haar toch niet al het babbelwerk doen hé?"
"Nee, nee, ik zeg ook af en toe iets."
"Ja? Al 17 vlaaien verkocht en euhh...ik denk dat ik al 2 keer de dinges verteld heb."
"En wat vertel je dan?"
"Awel, we zijn van die school en we verkopen deze vlaaien."
"Ge zijt toch beleefd hé?"
"Ja, ja. En trouwens, ik sorteer wel het geld."
"Huh? Ja, zij vertelt alles en ik sorteer het geld in onze portemonnee, want zij kan da nie goe!"

Zou ze hem zachtjes in de richting geduwd hebben om lekker 'the lead' te pakken. Het zou kunnen. Het is een schat van een meisje, maar ook meisjes van 10 zijn vrouwen en die weten als de beste hoe ze jongens/mannen van 10 rond hun vinger moeten draaien. Wordt donderdag vervolgd.

Pieter, die ondertussen het verschil tussen ADHD en diaree al kent, bouwt nog steeds verder aan zijn woordenschat.

'Ai, ik heb buikpijn. Opzij makker, papa moet naar 't toilet.'
'Aha, gij hebt zeker puree?'
Ik hou even halt. 'Puree?', vraag ik, maar ik voel de bui al hangen.
'Ja, puree.'
'Puree, dat word oa. gemaakt van patatjes hé. Ge kunt er wortelen bij doen, dan hebt ge wortelpuree. Als ge er spinazie bij doet, heb je spinaziepuree enzoverder. Grootmoeder noemt het wel al eens 'stoemp'.'
Ik zie zijn mayonaisse draaien. 'Aha, ja..euh..'
'Bedoelt ge soms diaree?'
'Yep, dat bedoelde ik', grijnst hij en spurt snel weg. Ondertussen is mijn buikpijn over.

Late verjaardagsfeestjes

Toen Pieter in juni verjaarde was het niet gelukt om de familie uit te nodigen. Met Wouters verjaardag zag het er ook even moeilijk uit, maar toch lukte het iedereen (oma's-opa's-meters-peters-enz.) bijeen te krijgen dit weekend.

Wouter geeft het niet graag toe maar hij is verzot op het krijgen van kadootjes, maar ja...wie is dat niet? Ook dit jaar had zijn speciale tante, zijn meter en de zus van mijn ega, een prachtige pakket bij van lego. Het is eigenlijk leuk om zien hoe de tante dan samen met Wouter alle doosjes en plastiekjes opent en samen met hem begint te bouwen.

Ook dit jaar zijn ze (vooral de tante eigenlijk) er een uurtje of twee aan bezig geweest om het in elkaar te steken. Ze is ook al goed zwanger (undertstatement, ze staat al prachtig rond). Ergens rond Sinterklaas zal dat kleintje eruit floepen (hopelijk gaat het zo vlot hé ;-). Toch zal ze nog een paar jaar moeten wachten voordat ze met haar kindje zo'n ingewikkelde lego constructies kan bouwen, dus Wouter is nog een paar jaar gerust.

De dino van tante was natuurlijk niet het enige kado dat Wouter kreeg. Bedankt aan allen voor de kadootjes, maar dat zal hij zelf wel gezegd hebben, toch?Pieter stond er blijkbaar ook nog een paar kadootjes achter. Ik herinner met dat hij oa. vol trots zijn nieuwe Spiderman tandenborstel kwam tonen. Ook hij heeft toch tegen iedereen danku gezegd hé?

Ook was alle taart niet op (joehoe!) ondanks de verwoedde pogingen van de 'nonkels', dus zal ik me vanavond moet opofferen om nog een heerlijk stuk aarbeiëndinges te eten. Ik weet het, het leven kan hard zijn! ;-)