Verraden door het zwaard van de piraat

Op mama haar site kon je de problematiek al lezen. Opgelost is het nog steeds niet. Wouter kiest nog altijd liever voor de korte beloning van het smokkelen, in plaats van rekening te houden met de straf die erop volgt.

Toen ik ze gisteren ging ophalen in kinderopvang viel er een playmobil zwaardje uit zijn zak. Bleek dat hij 2 van die zwaardjes, een pak Harry Potter kwartetkaarten en 2 kleine lampje (ikke gekregen op het Telenet Clouseau concert en beide kids cadeau gedaan de dag nadien) mee naar school had genomen zonder het te vragen aan mama.

Nu stonden we op het punt om na het dokter bezoek die avond (just a checkup bij de madammen dokter!) naar de McDonald te gaan met beide kids. Wouter is verzot op al die kleine rommeltjes die bij die Happy Meal krijgt. Ik was zo boos om zijn ongehoorzaamheid dat ik op dat moment van plan was hem thuis te laten, maar omdat dat niet mogelijk was besloot ik hem de Happy Meal te ontzeggen en hem enkel een 'burger, fries and coke' te geven.

Eenmaal daar gekomen zag ik echter dat er voor hem supermegareuze leuke speelgoed robotjes bij werden gegeven en ik zag onmiddellijk dat het een klein drama zou zijn als hij ze niet zou krijgen. En hij zou met het exemplaartje van zijn broer toch spelen. Ik besloot dan ook hem het toch te gunnen, maar het speelgoed belandde in mijn zak en voor eens ganse week op de kast. Ik moet het waarschijnlijk niet vertellen dat de preek die hij had gekregen van mama én papa héél hard in de smaak viel. Als je hem de keus zou geven tussen een oorveeg en een preek, hij koos waarschijnlijk voor 3 oorvijgen om zeker de preek te ontlopen.

Het was ook de bedoeling dat hij vroeger ging slapen, maar dat ging hopeloos de mist in vanwege het huiswerk dat hij nog moest doen, maar uitstel is geen afstel. Het zal hier vandaag vroeger rustig zijn voor papa dan anders.

Sinds dinsdag deel ik ook supersterren uit. Geen George Clooneys of Nicole Kidmans, nee, een superster is meer een soort joker. Wanneer papa of mama (schijnbaar ondoordacht) 'nee' op iets zegt en er is tijd voor discussie, kan je met die superster mama of papa er nog eens goed over laten nadenken. Indien het antwoord veranderd, is de superster ingeruild, blijft het antwoord onveranderd, blijft ook de superster behouden en goed voor toekomstig gebruik. Ze zijn al zeker niet inruilbaar 's morgens na 8u15 (8u30 gaat de schoolbel!) én op momenten dat mama en/of papa beslissen dat er geen tijd is voor 'her-nadenken'.

Bob et Bobette

Meestal ben ik BOB, maar af en toe voelt mijn vrouw haar geroepen om bobette te zijn. Het is dan meestal de bedoeling da ik de nodige alcohol binnenkap, maar eigenlijk gebeurt dat dan niet. Ik vergeet meestal (uit gewoonte?) alcohol te drinken en verval al snel in cola light. Dan zeurt mijn ega natuurlijk dat ik toch wil rijden en zij bijgevolg had kunnen 'zuipen', wat ze ook nog nooit van haar leven gedaan heeft, maar wat niet is kan nog komen zeker?

Zo ook deze zondag. Mijn vrouw vond ze dat ik me maar in het bier moest storten op de benefiet van Nino en na 2 pintjes was ik het weeral vergeten en dronk volop cola. Toen we door gingen, kroop ik achter het stuur en stuurde naar de winkel waar we snel nog wat boodschappen gingen doen. Ik de winkel binnen en terwijl ze wachtte met de kindjes had ze de auto al gedraaid en was rustig blijven zitten achter het stuur.

Nu gelooft mijn vrouw er heilig in dat een mens nooit slim genoeg is en heel zijn leven kan blijven doorleren. En aangezien ik haar heb leren autorijden vind ik het mijn plicht om er haar af en toe op te wijzen dat ze mijn (of haar auto), of de weg, of de flow van het verkeerd mishandeld. Ze is me daar meestal heel dankbaar voor als ik haar op die foutjes wijs en beloont me dan met een verschroeiende blik die niet alleen ijs kan doen smelten maar het ook kan doen verdampen in één ruk.

Ik voelde me niet bijster heldhatig die avond (te weinig pintjes?) en zat er dus een beetje stil bij toen we over de E34 sjeesden. Plost draaide Pieter zijn hoofd tussen de 2 voorzetels en zei tegen mama:"Zeg, zet hem eens in 5de!"

Haar mond viel open van verbazing omdat ze inderdaad nog in 4de reed. Ze schakelde zonder iets te zeggen naar 5de en keek me verbaasd aan. Pieter vindt het reuze om vooraan te zitten (op een verhoogje!) en mee te schakelen met papa. Hij weet ze dus allemaal blindelings liggen. Alleen de wanneer is hem nog een beetje onbekend, maar niet nu blijkbaar.

Alhoewel, pas een 5tal kilometer verder bleek wat hij eigenlijk bedoelde. Hij vond gewoon dat ze harder dan 90km moest rijden op een 120km autostrade.