Druk weekend deel 1 - schoolfeest (vervolgd)

We zijn erdoor geraakt. Door het drukke weekend en ik moet zeggen het viel best mee.

We begonnen zaterdag met het schoolfeest. Het begon met een aantal dansjes door de leerlingen, tussen de regendruppels door, want het weer was helemaal niet schoolfeest-minded. Na de dansjes en het afscheid van de zesde jaars die volgende jaar naar een ander school gaan, was het voetballen. De dochters tegen de moeders (de dochters wonnen) en de zoons tegen de vaders. En hier ging het mis. Er zaten een aantal jonge papa's tussen die nogal last hadden van prestatiedrang.

'Mannen', zei één van de vaders nadat én van die jonge vaders op korte tijd de kids op 2-0 achterstand zette, 'het is de bedoeling dat we de kinderen laten winnen. Ok?'
Iedereen knikte. De papa's stormden vooruit en maakten vervolgens 3-0 en 4-0. Terug de koppen bijeen.
'Mannen', zei één van de vaders opnieuw, 'het is de bedoeling dat de kinderen WINNEN. Ok?'
Weer knikte iedereen. En maakte één van die klojo's het 5de, 6de en 7de doelpunt. Achteraan lieten we die kleine gasten elk schot richting goal maken, maar het mocht niet baten. Het werd 8-3 ofzo. De kids liepen triest van het veld, de (oudere) papa's hoofdschuddend naar de mama's (wat versta je niet aan ze MOETEN winnen?) en één van de jongere papa's mocht zijn bengel gaan troosten omdat die wegens het verlies in tranen uitbarste. Ik denk dat we volgende jaar die jongere papa's zelf proberen te tackelen.

Dan was het penalty's trappen. De leraar 'in charge of' had een 10-tal leerlingen gekozen om de finale (!) ervan te spelen op het schoolfeest. Tien kids van de vele mochten keer na keer naar de goal trappen, een klein dozijn keer. En Wouter, die een arm en been overhad om mee te mogen doen, maar om één of andere reden niet geselecteerd was, zat langs de kant met een pruillip.
'Papa, ik wil ook penalty's trappen'
'Tja, willen wij de andere goal nemen of morgen ergens een plekje zoeken?'
'Nee, dat is niet hetzelfde. Ik wou hieraan meedoen.'

Niet dus, hij was niet geselecteerd. Begrijpe wie begrijpe kan. Pieter en mama waren al naar huis gegaan en het leek me een goed idee hetzelfde te doen.

'Spelen we multiplayer?' Ik dacht na. Ik had nog het plan om naar het Polderfestival te gaan, maar het was pas 20u. 'Ok, een uurtje', zei ik en even later was ik een uur lang aan de verliezende hand. Ik speel niet genoeg Battlefield ofwel Wouter te veel!