Herhalingstoetsen

Het einde van het schooljaar is in zicht, maar meestal wil dat ook zeggen dat er nog een hoop herhalingstoetsen volgen.

De juf had vorige week vrijdag een lijst meegegeven. In de eerste kolom van 3 staat welke toetsen ze die dag gaan maken, kolom twee zegt wat ze de dag daarvoor moeten meenemen en de derde bevat extra informatie zoals "hoever sta je al met je taak van wiskunde" of "morgen bib".

Het grootste probleem voor Wouter is het abstracte ervan. Hij ziet het maar niet dat de taak van wiskunde die bijna 30 pagina's is, niet te maken is op de laatste dag. Het is een werkje van alle dagen een beetje en laat hem daar nu net een hekel aan hebben. Op voorhand werken lijkt voor zijn brein totaal nutteloos. Het is dan ook een dagelijks gevecht om hem na zijn school, nog in gang te krijgen voor enerzijds de toets die hij de volgende dag heeft (dat lukt nog redelijk) en anderzijds voor zijn wiskunde taak.

Ondanks de lijst die hij heeft, slaagt hij er ook steeds in om ook wel iets te vergeten op school wat hij eigenlijk nodig heeft. Zijn blad met de voorbereiding van zijn dictee was bv. spoorloos. Om 16u was hij dat vergeten, om 17u30 was dat omdat hij het kwijt was en om 20u was dat omdat hij het per ongeluk verscheurd en in de vuilnisbak gegooid had.

Ik sprak met hem af, dat als hij nog iets vergeet, hij erom gaat en 'straf' krijgt (het is maar een kwestie van op de lijst te kijken die hij heeft en de 4 a 5 benodigde items in zijn boekentas te stoppen) en dat hij een 'beloning' krijgt indien het hem wél lukt.

Wouter zou Wouter niet zijn als hij daar geen perfect systeem voor zou vinden, zij het met haken en ogen aan. Hij stopt gewoon zoveel mogelijk spullen uit zijn schoolbank in zijn boekentas. Hij ziet het bijna als een wiskundig probleem. Als je er maar genoeg instopt kan het mathematisch bijna (!) niet mis gaan. Niet dus. En dan spreek ik nog niet over zijn brood- en koekjesdoos die hij dan ook nog in school laat liggen.

We proberen hier nochtans op een luchtige manier met om te gaan om de nodige stress die met zo'n periode toch al meebrengt, te beperken tot het minimum. En het is geen kwestie van zijn best doen, want dat doet hij wel.

Volgend jaar zal zeker een kantel jaar worden. Het 6de leerjaar én een juf die het nut van een degelijke voorbereiding voor het middelbaar nastreeft. Hij zal het niet makkelijk krijgen, dat wten we nu al, maar het zal hem ten goede komen. Ik ben er zeker van dat het hem nog meer zal vormen dan het 5de leerjaar al gedaan heeft.

Trouwens had ik al gezegd dat Wouter een schat van een kind is én dat wij geweldig trots zijn op hem, zowel op zijn prestaties als op wie hij is?