't is juist een maand geleden

Het valt me op. Het was een maand geleden dat ik gepost heb. Het verlof en het feit dat alle dagen een beetje op elkaar trekken zit er maar voor een deel tussen. De verbouwingen (het 'laminaten' en het vloeren!) zitten er eigenlijk voor meer tussen.

Tijdens de verbouwingen was Wouter, ongelooflijk maar waar, er op uit om te helpen. Pieter staat steeds te springen om te helpen maar Wouter eigenlijk niet. Wanneer we gaan shoppen is het Pieter die mijn winkelkarretje wil inladen, uitladen, betalen met bancontact, de boodschappen naar de auto dragen, de auto uitladen, .... En dan heb ik het alleen maar over shoppen, want ik kan het nog hebben over de wasmachine of afwasmachine inladen, over...over... ach ..eigenlijk teveel om op te noemen. Dat manneke helpt gewoon graag. En Wouter NIET.

Misschien is dat al een aanloop naar de puberteit (hij wordt 10 in september!) maar dan wil ik ook dat hij tot een gat in de dag in zijn bed blijft liggen zoals een echte puber, in plaats van al om 7u aan mijn bed te staan.

Maar deze week wou hij dus helpen. Gewoon, uit zichzelf! Er was hem niets beloofd er stond hem geen geld te wachten, nee, ik denk dat het 'doe-het-zelf-virus' hem gebeten heeft. Er moest op een bepaald ogenblik gestofzuigd worden. Niet gewoon over en weer, nee, op je knieën met de stofzuiger in zo'n aszuiger en met de hand steentje voor steentje, zandkorreltje per zandkorreltje opzuigen. And he loved it. Zo fier 'as ne gieter' had hij gans de te betoneren vloer proper gemaakt. Ik denk dat hij er 3 kwartier werk aan gehad heeft.

Dagen aan een stuk heeft hij nog meer werk gevraagd. Hij wou zelfs de kelder 'witten' en dichten met een speciale epoxy verf tegen het insijpelende water van enkele weken geleden. De pot, de borstels en de latex handschoenen liggen klaar, maar ik wil hem toch een beetje sturen en in de gaten houden, dus zal het voor later worden.

Ook heeft hij mijn oog laten vallen op mijn 'powertools'. Slijpen, boren, wegkappen, alles wil hij wel eens geprobeerd hebben.

Het is te hopen dat het een zaadje is dat blijft groeien én dat het bij Pieter ook zo blijft. Wie weet doen we dan binnen enkele jaren super grote verbouwing met onze eigen kids als onderaannemers!