Nog helpen

Wouter is nog steeds gebeten door het 'ik-wil-helpen-virus' en het siert hem wel.

Gisteren gingen we croque-monsieurs eten (geroosterde kaas boterhammen voor de naar Canada uitgeweken Belgen!). Meestal haal ik dan zo'n goedkoop wit brood, belegen kaas en lekkere hesp in den Aldi en begin ik net voor etenstijd een stap 'krokskes' te maken, zodat ze aan de lopende band in het 'krok-machien' kunnen.

Gisteren dus weer van 't zelfde en plots stond Wouter naast me.

'Ik wil helpen!'
'Ok, pak de kaas en de hesp maar uit de ijskast.'
'Jamaar, ik wil echt helpen, niet helpen met dinges pakken.'
Er zijn dus blijkbaar verschillende soorten helpen!
'Jaja, maar als we krokskes willen maken moeten we wel eerst alles pakken hé. Pak die dinges maar en zet u mee aan tafel.'

En daar zaten we dan. Ik de randjes van de kaas en de hesp aan het snijden, Wouter alles aan't beleggen en goed in de gaten aan 't houden of ik de overschotjes kaas wel schoon verdeelde tussen hem en mijzelf.

Later op de avond waren wij (mijn vrouw just loves it wanneer ik 'meervoud' praat, wij gaan vloeren, wij gaan een keuken installeren, wij gaan dit, wij gaan dat...) alles terug aan het installeren op de nieuw geïnstalleerde vloer en buiten de restjes van de verbouwingen aan het inladen in de remork voor het containerpark (the dump!).

'Hey papa, wanneer kom je nu mee snookeren op PlayStation?'
'Hey Wouter, ik moet hier eerst nog wat inladen voor het donker is. Ik heb er echt geen zin in om dat nog te doen voor we gaan slapen, in het donker.'
'Ok.''Anders help je papa even', riep mama van binnen.
'Nee, nee, ik ga snel nog wat oefenen', zei hij en weg was hij.

Het virus is blijkbaar gevoelig voor PlayStation!