Ze zijn er door.

Vorige donderdag mochten we de kids hun rapport gaan halen. We zouden te horen krijgen of ze naar het volgende leerjaar mochten. En aangezien ik het al verraadde in de titel, wist je al dat ze er door zijn. Wouter mag naar het 5de leerjaar, Pieter naar de 3de kleuterklas.

Wouter zijn juf was best wel tevreden. Als trotse vader herinner ik me natuurlijk de 29 op 30 voor ik weet niet meer welk examen en nog een aantal examens waar hij meer dan behoorlijk voor scoorde. Diegene die iets minder waren (vooral diegene die hij moest inhalen wegens ziek de eerste examen dagen) waren iets minder.

Wouter was blijkbaar, net zoals vorig jaar, er niet zo zeker van dat hij naar het volgende jaar over zou mogen. Is het een gebrek aan zelfvertrouwen of een gebrek aan inschattingsvermogen, wie zal het zeggen, feit is dat hij wel tevreden was.

Pieter mag ook een jaartje hoger. Ons klein optimistisch dominant pienter ventje is altijd een zonnetje in de klas. Een kleine wervelwind die liever loopt dan stapt, de juffen moeten van 's morgens tot 's avonds zijn enthousiasme een beetje temperen of niemand kreeg nog de kans om te antwoorden of iets voor de juf te doen. Thuis zien we dat ook. Hij wil altijd helpen. Dingen als de wasmachine vullen, dingen wegleggen, aanzetten, vullen, noem maar op, hij is steeds paraat. Hij vind het ook reuze om overal mee naar toe te gaan. In de winkel geeft hij gezwind mijn klantenkaart af, vlamt de bancontact kaart in het machientje, kijkt me even aan of hij de keuze bancontact/proton moet maken en typt dan 'ons' geheim nummer in. 'Ik zal dat nummer binnen een jaar of 10 wel veranderen' zeg ik dan meestal als ik de mensen achter me de wenkbrauwen zien fronsen omdat dat kleine dreumeltje de code blijkt te kennen.

Eén van de voorwaarden om naar het 3de kleuterklasje te mogen is blijkbaar kunnen tellen tot 20.
'Ok, Pieter. Tel maar tot 20'
'Ok, juf. 1, 2, 3, 4...' en hij telt vlot tot twintig. De juf besluit hem rustig verder te laten doen. Hij passeert de 20, de 30, de 40, de 50.
'..., 56, 57, 58, 59.' Hij stopt en kijkt de juf vol verwachting aan.
'Kan je niet verder?' vraagt ze verbaasd.
'Ja, hoor.'
'Euh...waarom stop je dan op 59?'
'Wel als mijn klok in mijn slaapkamer op 59 staat springt die nadien naar 00, daarom!'
Pieter ten voeten uit.