Hij ziet niet goed

We wisten het al een tijdje. Vorig jaar was het al opgemerkt op het PMS (CLB). Hij ziet niet goed. De oogarts was echter van mening dat hij beter vooraan in de klas kon zitten en het dragen van een bril beter uitgesteld kon worden tot het middelbaar.

Maar Wouter begon meer en meer last te krijgen met op het bord kijken (ook al zat hij op de eerste rij!) en het TV kijken ging ook moeilijker en moeilijker. Het kan natuurlijk zijn dat deze juf kleiner schrijft en hij nu wél de ondertitels leest van engels gesproken films, maar toch namen we het zekere voor het onzekere en trokken we naar de oogarts.

Daar kreeg hij zo'n 'Harry Potter goes techno' geval op z'n neus en mocht hij naar lettertjes op de muur staren. Nadat het eerste oog/glas goed was en ze aan het tweede begonnen moest ik lachen toen de oogarts(e) vroeg of hij ze kon lezen en hij antwoordde dat het dezelfde waren van het eerste oog. Hij had ze onthouden! Ze glimlachte en vroeg hem om ze toch maar te lezen en te kijken of hij ze scherp zag.

Vandaag, een dagje later, gaan we zijn brilletje aanpassen. Een week of twee geleden hadden we al eens wat 'montuurekes' gepast.

'Shit papa, daar sta ik echt niet mee met zo'n Harry Potter brilleke hé?'
'Nee, eigenlijk niet', zei ik toen ik dacht dat onze generatie het een John Lennon brilleke zouden genoemd hebben.

Deze namiddag gaan we dus samen naar het Shopping Center een exemplaar gaan kiezen. Hopelijk is mama het eens met mijn keuze van vorige keer.