Happy Birthday to You, in de wei staat een koe.

Vandaag vierde mijn jongste zijn 5de verjaardag. Nou ja, vieren, eigenlijk is dat wat veel gezegd. In tegenstelling tot Wouter is Pieter er helemaal niet zo mee bezig. Het ouder worden op zich doet hem niets (je zou anders verwachten!) en kadootjes zijn een leuk extra, maar ook daar was hij niet mee bezig.

De ganse dag kreeg die kleine rakker telefoon van gans de familie en dat vond hij wel de max. Glunderen dat die kleine deed, telkens de telefoon ging (hoeveel telefoons rinkelen er trouwens nog?) en ik zei dat het voor hem was! Ik hoorde hem zelfs zelf Happy Birthday zingen aan de telefoon. Bleek later dat hij meezong met opa en oma. Hij leerde ze dan maar ineens 'zijn' alternatieve versie.

"Happy Birthday to You, in de wei staat een koe, die koe zegt 'I loveYou', Happy Birthday to You"

Toen we na school thuis kwamen droeg ik twee kadootjes binnen, legde ze op tafel maar hij bekeek ze zelfs nog niet. Nochtans was één van de dozen groot genoeg. Pas toen zijn grootmoeder hem eentje gaf begon hij ze open te maken, dan wel vol enthousiasme.

De valbescherming die hij uit het eerste pakje haalde vond hij kei cool. De step uit het volgende vond hij al helemaal de max. De valbescherming en zijn fietshelm op en hop, weg was hij.

We hebben het geluk dat vlak naast ons huis, dat in een doodlopende straat ligt, een parkeerplaats ligt van ongeveer 60 op 20m en dan reken ik de straat ernaast nog niet mee. Pure luxe dus voor die gastjes, die spelen hier op 'straat' zonder dat je je zorgen moet maken. De step was snel ingereden.

De kinderen waar de onze mee spelen zijn er van de buren, maar die van de overburen zijn eigenlijk kleinkinderen die naar hier komen naar school. Wouter is op korte tijd dikke vrienden met W. geworden. Die zou, als hij mocht, zijn boekentas in de voorhof laten staan om onmiddelijk te gaan spelen. Dat gaat dan van voetballen, krijten op de grond tot met al z'n tekenspullen naar de overkant trekken om daar samen kunstwerken te maken.

Normaal gaat Pieter slapen om 19u30, als hij gerust heeft 's middags mag hij wakker blijven tot 20u, maar vandaag als feestvarken mocht hij wat langer op straat lopen met de vriendjes en vriendinnetjes. Eerst was het tot 20u, maar uiteindelijk is het 20u30 geworden. Nu maar hopen dat hij er morgen uit kan of ik krijg mama morgen op mijn dak. Ach, en dan zeggen we maart dat ze er van geprofiteerd hebben, omdat zij examen was gaan doen op de avondschool. ;-)


PS I just love those Hoops and Yoyo Ecard, so we send Pieter the Shout one.