Zon, verlof en buitenleven

Eindelijk krijgen we wat goed weer. De zon schijnt en het is aangenaam 'T-shirten-weer'.

Voor de kinderen is dat ook leuk. Niet alleen 's morgens om naar school te vertrekken (je moet geen jas aandoen, dat scheelt tijd!) maar ook overdag en na school. Ze kunnen met hun vriendjes en vriendinnetjes lekker buiten spelen.

Voor Pieter was dat heel welkom. Om één of andere reden kan diene kleine niet spelen wanneer er onder hetzelfde dag een beshikbare computer en televisie zijn, of zo lijkt het toch. De 'mag ik computer spelen' of 'mag ik tv kijken'-klaagzangen zijn meestal niet van de lucht. Wanneer ge hem dan zegt om eerst wat te spelen met wat gewoon speelgoed, kijkt hij me meestal verontwaardigd aan. 'Ik HEB al veel gespeeld', zegt hij dan, maar meer dan rondhangen en op Wouter zijn zenuwen werken, heeft hij eigenlijk niet gedaan.

Dat is nu gelukkig (een beetje) anders. Hij probeert nog computer en/of tv in de wacht te slepen, maar mijn 'njet' brengt hem niet meer uit evenwicht. Hij trekt dan meestal naar de buren twee huizen verder. Met die twee dochtertjes en hun trampoline kan hij het uitstekend vinden. Het jongetje en het kleinere meisjes aan onze andere kant vallen ook in de smaak. 'Kampen bouwen hé papa'. En dan heeft hij nog een derde mogelijkheid. Het meisje aan de overkant van de straat. Zo oud als zijn broer en behoorlijk bazig, en ook al pikt hij geen bemoeienissen van Wouter, van haar pikt hij het wél.

Hij zit zo dikwijls op een ander, dat ik het zelf soms een beetje vervelend vind. De buren nochtans niet. Hij is een lief en attent kereltje dat goed luistert, zegt men me, maar dat wisten wel hé.

Wouter dat is een ander verhaal. Af en toe gaat hij mee met zijn broer 'trampolinen' bij de buren, maar eigenlijk mist hij wat kinderen van zijn eigen leeftijd. Zaterdag heb ik hem nog mee buiten gesleurd terwijl ik aan het snoeien was. Wat muziek op, een tuinstoel in de voortuin, Harry Potter (deel 5?) op zijn schoot en al vingerhakend heeft hij zo uren bij me gezeten. Gisteren had ik ze dan beiden buiten gejaagd op een dekentje in de gazon met een pak autootjes en dat ging maar gedeeltelijk goed.

Het was leuk om een lang weekend (van 1 tot 4 mei) thuis te zijn en zo'n reuze weer te hebben. Diegene die naar de zee waren gereden en gisteren rond 19u in de 30 kilometer lange file stonden, waren verkeerd. Het was even goed thuis én filevrij. Nog van da!